ความหมายของคำว่า ' ค่อนแคะ '

ความหมายของคำว่า ' ค่อนแคะ '
ค่อนแคะ หมายถึง ก. ค้นหาเอาสิ่งที่ไม่ดีขึ้นมากล่าวติเตียน.

ค่อน ๒
ว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.
ค่อนข้าง
ว. หนักหรือกระเดียดไปทางใดทางหนึ่ง เช่น ค่อนข้างดี.
ค่อน ๓
ก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น. (ตะเลงพ่าย); ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้.
ค้อน ๑
น. ชื่อเครื่องมือที่มีหัวและด้าม สำหรับเคาะ ตอก ตี ทุบ, ลักษณนามว่า เต้า หรือ อัน; เครื่องมือชนิดหนึ่งใช้ในการจับปลา.
ค้อน ๒
ก. แสดงความไม่พอใจด้วยการตวัดสายตา.
ค้อนควัก
ก. ค้อนจนหน้าควํ่า, ควักค้อน ก็ว่า.
ค้อนติง
(โบ) ก. ทักท้วงแสดงความไม่เห็นด้วย.